59233
Maing
L'église de Maing est l’une des plus ancienne du valenciennois. Elle est attestée pour la première fois au XI° siècle, dans une charte de l'évêque de Cambrai Manassés, plaçant l'autel de Maing sous le patronat de l'abbaye Saint-Aubert de Cambrai.
Saint-Géry in Maing
De kerk van Maing is één van de oudste kerken uit de regio Valenciennes. Zij wordt voor de eerste keer genoemd in de XIde eeuw, in een handvest van de bisschop van Cambrai Manassés, waarin het altaar van Maing wordt geplaatst onder het patronaat van de abdij Saint-Aubert van Cambrai. In de XIIde eeuw werd zij op een rechthoekig oppervlak gebouwd van zandsteen, in Romeinse stijl (een venster is nog zichtbaar). De ondergrond van zandsteen van het portaal en de ondergrond van de bogen van de zaalkerk zijn dan ook de oudste onderdelen van de kerk. Zij bevat grafmeubilair van uitzonderlijke kwaliteit (Lames grafwerk). Jeanne de Valois, gravin van Henegouwen, en haar dochter Isabelle de Namur zijn hier opnieuw begraven in 2011, na hun opgraving in 1977 met de overblijfselen van de abdijkerk van Fontenelle, waar zij waren weggenomen en zijn overleden in 1352 en 1360.
De kerk van Maing is één van de oudste kerken uit de regio Valenciennes. Zij wordt voor de eerste keer genoemd in de XIde eeuw, in een handvest van de bisschop van Cambrai Manassés, waarin het altaar van Maing wordt geplaatst onder het patronaat van de abdij Saint-Aubert van Cambrai. In de XIIde eeuw werd zij op een rechthoekig oppervlak gebouwd van zandsteen, in Romeinse stijl (een venster is nog zichtbaar). De ondergrond van zandsteen van het portaal en de ondergrond van de bogen van de zaalkerk zijn dan ook de oudste onderdelen van de kerk. Zij bevat grafmeubilair van uitzonderlijke kwaliteit (Lames grafwerk). Jeanne de Valois, gravin van Henegouwen, en haar dochter Isabelle de Namur zijn hier opnieuw begraven in 2011, na hun opgraving in 1977 met de overblijfselen van de abdijkerk van Fontenelle, waar zij waren weggenomen en zijn overleden in 1352 en 1360.
